แผ่นรองเผาเนื้อคอร์เดียไรท์นั้นมีข้อดีดังนี้
1. ราคาไม่สูงมากนัก
2. มีค่า COE ต่ำมาก~2x10-6 1/C ทำให้ไม่แตกร้าวง่ายและทน Thermal shock ได้ดี
3. ค่า Thermal conductivity ต่ำ
ส่วนข้อเสียคือ
1. ค่า RUL(Refractoriness under loading) ต่ำ ทำให้รับน้ำหนักมากๆที่อุณหภูมิสูงๆไม่ดีนัก
2. ค่า High temp strength ต่ำ นั่นคือที่อุณหภูมิสูงจะมีความแข็งแรงต่ำ
3. แอ่นง่ายเมื่อใช้งานไปไม่นาน เนื่องจากในกระบวนการผลิตนั้นวัตถุดิบที่ใช้มีพวก Alcali เช่น โซเดียมปนมากับในดิน ใน Molochite ทำให้เกิดเฟสของแก้วขึ้นภายใน เมื่อเผาที่อุณหภูมิสูงในขณะที่มีผลิตภัณฑ์วางอยู่ก็เลยแอ่นได้
สำหรับแผ่นSiC นั้นข้อดีคือ
1. RUL สูง
2. High temp st สูง นั่นคือยิ่งอุณหภูมิสูง SiC ยิ่งแข็งแรง ซึ่งจะรับ Load ที่ High temp ได้ดี
3. มีความแข็งแรงสูง
ข้อเสียคือ
1. ราคาแพงกว่าคอร์เดียไรท์
2. มีค่า COE สูงกว่า อยู่ที่ 5x10-6 1/C แต่ผู้ผลิตก็แก้ปัญหาโดยทำช่อง slit ไว้ทั้งสี่ด้านของแผ่นก็พอช่วยได้
3. ถ้าผู้ผลิตใช้วัตถุดิบไม่ดี เมื่อเรานำมาใช้งานจะเกิดคราบสีขาวใสเคลือบที่ผิวของแผ่น ยั่นคือ ซิลิกา ซึ่งมีโอกาสหลุดติดมาโดนชิ้นงานของเราได้ทำให้เกิดตำหนิขึ้น
4. มีค่า Thermal conduc สูงกว่าคอร์เดียไรท์
สำหรับในการเผาลูกถ้วย เราต้องใช้อุณหภูมิเผาสูงมาก และลูกถ้วยที่วางเข้าไปก็มีน้ำหนักมากจึงควรใช้แผ่น SiC ดีกว่า ตามเหตุผลที่ให้ไปแล้วครับ
|