เรียนทุกท่านที่เคารพ
ผมได้มีโอกาสไปช่วยงานของกรมวิทยาศาสตร์บริการในการไปช่วยสอนชาวบ้านในศูนย์ศิลปาชีพทั้งที่ลำปาง สกลนคร และที่นราธิวาส ที่นราธิวาสนั้นมีศูนย์ศิลปาชีพอยู่2 แห่งที่พระตำหนักทักษิณราชนิเวศน์และที่รอตันบาตู ซึ่งที่รอตันบาตูนี้มีแต่เตากาซอยู่เพียงลูกเดียวนอกนั้นไม่มีอะไรเลย จะบดเคลือบก็ต้องขับมอเตอร์ไซด์เสี่ยงตายออกมายังพระตำหนักทักษิณ ระยะทางประมาณ 8 กิโลเมตร แต่ก็เป็น 8 กิโลที่น่ากลัวสำหรับอาจารย์ที่เป็นผู้หญิง เครื่องมือจิ้กเกอร์สำหรับจะทำแบบพิมพ์ก็ไม่มี จึงใคร่ขอความอนุเคราะห์โรงงานที่มีเครื่องจักรเก่าๆที่ไม่ใช้แล้วหรือยินดีบริจาคให้บ้านรอตันบาตู โดยติดต่อได้ที่คุณอรุณศรี เตปิน กรมวิทยาศาสตร์บริการ โดยเครื่องจักรที่เขาอยากมีไว้ใช้ได้แก่ รางบดน้ำเคลือบ เครื่องจิ้กเกอร์ ถังกวนสี ครับ ถือว่าช่วยคนไทยด้วยกัน และเป็นคนไทยที่น่าเห็นใจอย่างยิ่ง ที่นราธิวาสมีแหล่งดินดีแต่ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์สำหรับคนที่นั่นมากนัก กลับเป็นคนแถบลำปาง สระบุรี ชลบุรี เสียมากกว่าที่นำดินขาวนั้นมาใช้ ถ้าเขาสามารถสร้างงานได้ มีรายได้ดี ก็ถือว่าเราได้ช่วยบรรเทาวิกฤตทางภาคใต้ได้ทางหนึ่งเช่นกันครับ
ขอขอบคุณล่วงหน้า
อาจารย์ติดต่อที่คุณ ชัชวาลย์ดูก็ได้ครับ จำได้ว่าเครื่องจักรที่
ภัทราไม่ได้ใช้แล้วกองทิ้งไว้PRมีหลายตัว อาจจะได้ครับ ทำหนัง
สือไปถึงเลยก็น่าจะดีกว่า รวมทั้งที่ ภัทราพอร์ซเลนด้วย เห็น
ผู้บริหารคนใหม่ ย้ายเครื่องกันไปกันมาคงจะเกะกะหรือไงเนี่ยแหละ
ดินขาว ดินดำ ที่นราธิวาส ทางภัทรา รีแฟรคทอรี่ เคยใช้จาก
แหล่งนี้ เราเคยลงทุนกับเหมือง บารากัส ถ้าจำไม่ผิดขุดดิน
เอามาใช้เอง แต่แปลกที่ นำมาใช้กับถ้วย จาน ชาม ไม่ค่อย
ดี เราใช้ดินขาว จาก ระนอง ดินดำจาก ท่าศาลา